تغییرات اقلیمی، آب و هوایی، آلودگی هوا، بیماری های واگیردار، تصادفات جاده ای، سیل و زلزله از جمله حوادثی است که همواره جان انسان ها را مورد تهدید قرار داده و با گسترش شهرنشینی، جابجایی جمعیت ها، استفاده از فناوری های جدید، تغییرات ژنتیکی و بیماری های نو پدید باعث شده است که هر روز حوادث و سوانح جدید در سطح کشور رخ دهد بنابراین ضرورت دارد آمادگی آحاد جامعه و سطح تاب آوری جوامع محلی را افزایش داد.

افزایش جمعیت و استفاده از سکونتگاه های غیراستاندارد در مسیر رودخانه ها، نزدیک گسل ها، حاشیه نشینی و یا تمرکز در یک منطقه، ضریب آسیب پذیری و خطر را بالا برده که به عنوان مناطق پرخطر در حوادث از آنها نام برده می شود که باید در برنامه ریزی های شهری و روستایی نسبت به بازسازی و بهسازی اماکن مسکونی و بافت فرسوده اقدام کرد.

روز جهانی کاهش اثرات بلایای طبیعی امسال با شعار «سرمایه گذاری در تاب آوری نه در بلایا»  برای تشویق شهروندان و دولت ها برای ارتقای تاب آوری جامعه و اقشار مختلف در برابر بلایا در نظر گرفته شده است.

تاب آوری در برابر بلایا، پیش بینی، برنامه ریزی و کاهش خطر رویدادهای طبیعی را برای محافظت موثر از افراد، جوامع و کشورها را شامل میشود.

  این مفهوم شامل مواردی چون یادگیری، تطابق، هشدار همگانی خطر، اعتماد و سرمایه اجتماعی، حکمرانی خوب و آمادگی و برنامه ریزی مناسب می شود.

 در مجموع، تاب آوری در برابر بلایا به عنوان یک رویکرد جامع برای مدیریت بحران مطرح است که با ارزیابی خطرات، آموزش و آمادگی جامعه، می تواند به کاهش آسیب پذیری و بازیابی موثر پس از وقوع بلایا کمک کند.

 ایجاد تاب آوری در برابر بلایا نیازمند سرمایه گذاری در زمان و منابع قبل از رویداد است، نه اینکه منتظر وقوع یک رویداد باشیم و بعد از آن پرداخت هزینه کنیم.

در هفته کاهش اثرات بلایای طبیعی، باید با سرمایه ‌گذاری هوشمندانه بر تاب‌ آوری قبل از وقوع بلایا، آینده‌ای ایمن‌ تر را رقم بزنیم.

دکتر «میلاد احمدی مرزاله» عضو هیات علمی گروه سلامت در بلایا و فوریت ها، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شیراز