ما برای سلامت خود، نیازمند مراقبت از خاک هستیم.

سفره اصلی غذای ما خاک است. بیشتر آنچه که در سر سفره غذایمان می خوریم و می نوشیم، ریشه در خاک دارند. ما میوه ها و سبزی ها را قبل از خوردن می شوییم. برنج را با وسواس پاک می کنیم. ظرف های غذا و دستهایمان را می شوییم. سفره و میز غذا را به دقت پاک می کنیم. با این همه آیا می توانیم مطمئن باشیم که غذایمان پاک است؟
اگر ما خاک را آلوده کنیم، این آلودگی مستقیما از طریق گیاهان (مثل انواع میوه ها و سبزیجات، برنج و گندم) و به طور غیر مستقیم از طریق علوفه ای که توسط دام مصرف می شود، گوشت و فرآورده های حیوانی را آلوده می کند و به بدن ما می رسد و موجب می گردد که طعام رنگارنگ سفره ما، ظاهری فریبنده و درونی آلوده داشته باشد. به جرات می توان گفت بسیاری از بیماریهای ما ریشه در تغذیه ما دارند. ما در تغذیه خود به عناصری گوناگون از جمله آهن، کلسیم، روی، مس و غیره نیاز داریم تا زنده باشیم، شاداب باشیم، عصبی نباشیم، به خوبی بتوانیم فکر کنیم.

این عناصر در خاک هستند و با انتقال به گیاهان و دام نهایتا به بدن ما می رسند. در عین حال، خاک می تواند در اثر بی ملاحظگی ما به عناصری سمی مثل سرب، کادمیم، آرسنیک و میکروبهای بیماری زا آلوده شود و نهایتا این سموم وارد بدن ما شوند و منشا بسیاری از بیماریها از جمله انواع سرطان باشند.

خاک آلوده به عناصر خطرناک مانند سرب، آفت کش ها یا محصولات دارویی، مانند مختل کننده های غدد درون ریز، می تواند خطر بیماری های مزمن از جمله مشکلات قلبی و سرطان را افزایش دهد.

انتخاب های روزانه ما اثر بزرگی بر آلودگی خاک دارند. اگر ما بازیافت، کاهش مصرف و استفاده مجدد از محصولات را به جای خرید محصولات جدید مد نظر قرار دهیم، مقدار ضایعاتی که می توانند به اماکن دفن زباله، یکی از منابع اصلی آلودگی خاک، وارد شوند را کاهش می دهیم.

«نسرین مرادی» دکتری تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی