ü آقای دکتر لطفا خودتون رو معرفی کنید و خلاصه ای از سوابق ورزشی خود بفرمایید؟

بنده دکتر سجاد دلاوری هستم عضو هیئت علمی دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی دانشگاه علوم پزشکی شیراز فعالیت ورزش و کوهنوردی را از سال 92 شروع کردم،برای اولین بار با استادم به کوهنوردی رفتم و کم کم با بچه های تیم کوهنوردی آشنا شدم و به مرور رسمی تر شد که در سال94 عضو گروه کوهنوردی دانشگاه علوم پزشکی شیراز شدم،در دوره های آموزشی زیادی شرکت کردم و حدود 13 دوره کوهنوردی ، دوره های دره نوردی، صخره نوردی، سنگ نوردی که وابسته به کوهنوردی هستند را گذراندم و اکنون مربی راهنمای کوهنوردی هستم.

ü تا کنون چه تعداد صعود داشته اید؟

قله دماوند را 4بار فتح کرده ام و تعداد زیادی از قله های دنا، قله الوند، کوه سهند، سبلان، علم کوه، هزار کرمان، تفتان و قله های برون مرزی کوه قازبگی گرجستان

ü موفقیت های خود را مدیون و مرهون چه کسی یا چه چیزی میدانید؟

ابتدا خداوند که مهم ترین موهبت الهی یعنی تن سالم را به من داده و سپس اراده قوی و همینطور حمایت مدیر محترم تربیت بدنی دانشگاه جناب دکتر داوودی و اساتیدی که الگو و مشوق من بودند.

ü چه کمبود هایی در حوزه فعالیت شما احساس میشود که مانع پیشرفت ورزشکاران می گردد؟

از نظر من مانع عمده اراده نکردن است!! ولی مشکل اصلی این است که کوهنوردی ورزش گرانی است، چون نیاز به تجهیزات خوب دارد و البته این تجهیزات نیستند که ما را به کوهنوردی می برند، ولی خب کمک کننده است که با ریسک و خسارت کمتر ورزش کنیم.

ü برای آینده خود چه برنامه ای دارید؟

دوست دارم که یک قله به ارتفاع 7000 متری را فتح کنم، مثل قله های قرقیزستان(قله ابن سینا)

ü وقتی قله را فتح میکنید چه حسی دارید؟

وقتی که به کوه نگاه می کنی بالا رفتن از آن خیلی سخت بنظر می رسد مثل همه کار های دیگه مثل مقاله نوشتن یا... که من برای رسیدن به قله هدف قدم هایم را کوچک می کنم و مرحله به مرحله آن را طی میکنم و وقتی تمام میشود حس موفقیت حس بسیار خوبی است که کاری را که فکر میکردی نمی توانی انجام دهی به اتمام رسانده ای، حس موفقیت و حس توانستم خوبی به ما دست می دهد، توانمندی خودت را به چالش میکشی.

ü اگر هدف ورزش است چرا کوه های متفاوت و سخت را انتخاب میکنید؟

خب این کار چالش و تنوع ایجاد میکند ضمن اینکه طبیعت کوه های مختلف با هم فرق میکند و حیوانات آنها هم با هم فرق دارند.

ü تا بحال شاهد حمله حیوانات بوده اید؟

نه حیوانات معمولا تهدید نیست، حوادث در کوهنوردی براثر مسائل فنی است و یا زمین خوردن، پرت شدن، سقوط کردن، گم کردن راه و یا نامساعد بودن هوا مثل بارش برف و صاعقه .. و همینطور بی احتیاطی و انجام صعود های چالشی باعث خطر می شود مثلا پارسال در زمستان دونفر رفتند علم کوه که یکی از آنها برنگشت؛کمتر شنیده ام حیوان آسیبی زده باشد، اگر با حیوانات کاری نداشته باشی که احساس خطر کنند هیچوقت به انسان ها آسیبی نمیرسانند.

ü اختلاف فشار در ارتفاع شما را اذیت نمیکند؟

خوشبختانه من چون زاده بوانات هستم و بوانات منطقه مرتفع استان است، بدنم عادت دارمد مشکلی پیدا نمیکنم ولی کسانی که در مناطق کم ارتفاع زندگی کرده اند در کوهنوردی کمی اذیت میشوند و البته اصول خاصی دارد که باید رعایت شود تا مشکی پیش نیاید، مثلا در ارتفاع عای بالا هرروز فقط 300 متر باید صعود کرد تا بدن با کاهش فشار سازگاری پیدا کند؛ مثلا برای صعود به قله اورست2ماه زمان لازم دارد تا فرد بتواند به قله برسد.

ü آیا تغذیه خاصی هنگام کوهنوردی دارید؟

هنگام کوهنوردی اصلا نمیتوان تغذیه سنگین داشت، نه تنها اشتها کم میشود بلکه مانع از راه رفتن و صعود هم میشود، لذا در این مواقع باید از ریز مغذی ها و مغزها و تنقلات استفاده کرد، غذای سنگین معمولا نداریم و بیشتر نودل یا سوپ استفاده میکنیم.

ü توصیه شما به دانشجویان چیست؟

چند جنبه ای کار کردن، یعنی مدیریت کردن زمان برای اینکه به همه ی جنبه های زندگی برسند؛ در کنار درس خواندن،استراحت و کارکردن..کار فرهنگی و ورزش هم انجام دهند. معمولا کسانی که موفق هستند چند جنبه ای زندگی میکنند، اگرکه کوهنوردی می کنند به طبیعت احترام بگذارند، آسیب به طبیعت نزنند در طبیعت آشغال نریزند... دخالت بی مورد در طبیعت نکنند مثلا گاهی دیدم در طبیعت برای سگ ها غذا میریزند این باعث زیاد شدن بی رویه تعداد سگ ها شده و روباه ها رو شکار میکنند!! در واقع بطور غیرمستقیم باعث از بین بردن بعضی گونه حیوانات میشویم..