بیماری آلزایمر زودرس یا آلزایمر جوانی یک بیماری پیشرونده مرتبط با نظام عصبی و تخریب کننده سلولهای مغزی است. این بیماری به صورت تدریجی باعث اختلال و ایجاد مشکلاتی در حافظه، تفکر، رفتار فرد و اختلالات شناختی می‌گردد و بر زندگی روزمره فرد تأثیر می‌گذارد. از علائم اولیه آن می توان به فراموشی وقایع اخیر و نیز اشکال در انجام وظایف روزمره و عادی اشاره کرد. علائم دیگری مانند سردرگمی، تغییر شخصیت، تغییر رفتار، قضاوت مختل، اشکال در یافتن لغات و اتمام جملات در سخن گفتن و نیز تداوم خط گفتگو می‌باشد. طبق تصور اغلب افراد، این بیماری فقط افراد مسن و بزرگسالان ۶۵ سال به بالا را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بر اساس مطالعات انجام شده، حدود ۵ درصد از افرادی‌ که درگیر این بیماری هستند رنج سنی ۴۰ تا ۵۰ سال را دارند.  امروزه بیماری آلزایمر در جوان ها هم مشاهده می شود. شروع زود هنگام بیماری آلزایمر می‌تواند زندگی شغلی، اجتماعی و خانوادگی افراد جوان در سن ۲۰ تا ۳۰ سالگی را نیز مختل کند. بروز این علائم در سنین جوانی ممکن است نتیجه استرس مزمن، ژنتیک و سابقه بیماری آلزایمر در خانواده، مصرف مواد مخدر و الکل، عفونت‌ها و التهابات به خصوص در سیستم عصبی، آسیب‌های سر و مغز، فعالیت فیزیکی کم، عوامل زیست محیطی مانند آلرژی به مواد شیمیایی خاص، آلودگی هوا و دیگر آلودگی‌ها باشد.

راه های تشخیص آلزایمر زودرس

این علایم می توانند با معاینه پزشکی، معاینه عصبی، تست‌های شناختی، صحبت کردن با اعضای خانواده در مورد تغییراتی‌ که مشاهده کرده‌اند، بررسی سابقه پزشکی و خانوادگی، آزمایش خون، آزمایش‌ های تصویر برداری مغز مانند ام آر آی، پِت اسکن و سی‌تی اسکن تشخیص داده شوند. از آنجایی‌ که این بیماری بر مغز تأثیر می‌گذارد، می‌تواند باعث کاهش قدرت حافظه، استدلال و توانایی‌ های فکری شود.

علائم آلزایمر زودرس

علائم آلزایمر زودرس شامل، از دست دادن حافظه و فراموش کردن تاریخ‌ ها یا رویداد های مهم، مشکل در برنامه‌ر یزی و حل مسئله، مشکل در انجام وظایف معمول، مشکل در تمرکز، مشکل در تعیین دقیق زمان یا مکان (فراموش کنند که کجا هستند و چرا به این مکان آمده‌اند)، از دست دادن قدرت بینایی در مطالعه یا رانندگی، مشکل در یافتن کلمات مناسب ( به‌ همین‌ دلیل به‌ سراغ مکالمات تکراری می روند)، گذاشتن وسایل در مکان‌های اشتباه، مشکل در تصمیم‌ گیری،  کناره‌ گیری از کار و رویدادهای اجتماعی می شود.

اگر چه نمی‌توان از شروع زودرس بیماری آلزایمر جلوگیری کرد، اما می‌توان با تغییر در سبک زندگی، خطر ابتلا به آلزایمر زودرس در ۲۰ سالگی را با فعالیت بدنی منظم، خوردن یک رژیم غذایی سالم، یادگیری و آموزش مادام‌العمر مطالب، قرار گرفتن در مسیر آموزش‌ های ذهنی-شناختی، فعال ماندن از نظر اجتماعی و ذهنی، جلوگیری از آسیب‌ های مغزی تروماتیک را کاهش داد. برخی از فعالیت‌ ها و عادت ها مانند قرار گرفتن در معرض نور خورشید، خوردن یک رژیم غذایی سالم، کاهش یا حذف مصرف الکل، انجام تکنیک‌ های تمدد اعصاب برای کاهش استرس و همچنین انجام تمرینات هوازی می‌توانند به فرد مبتلا به آلزایمر زودرس در مدیریت علائم و مشکلات رفتاری کمک کنند.

«مهرناز غلامی» دانشجوی دکتری تخصصی علوم اعصاب، مسئول امور عمومی دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی